Πριν 107 χρόνια (11/1/1910), γεννήθηκε  ο ποιητής που ταξίδεψε και μας ταξίδεψε. Ο ποιητής της φυγής, της απεραντοσύνης, της θάλασσας. Ο "Μαραμπού" που θα είναι άστρο φωτεινό, εκεί στο νότο.

Ο Νίκος Καββαδίας είναι ο ποιητής που εξέφρασε με τον καλύτερο τρόπο τη φυγή, την απόδραση από την καταπιεστική ελληνική πραγματικότητα. Δεν το έκανε όμως για να ικανοποιήσει κάποιον εγωισμό, κάποια επηρμένη φιλοδοξία ή μια αναπόφευκτη ματαιοδοξία.

Ο λόγος του είναι γεμάτος ανθρωπιά δίχως επιτήδευση και προσποιητό ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο.Τα ταξίδια που έκανε ως ναυτικός, η ζωή στη θάλασσα και η γνωριμία με άλλους πολιτισμούς, τον “υποχρέωσαν” να βάλει τον άνθρωπο μοναδικό προορισμό της αναζήτησης του. Ναι, στα ποιήματα του αναδεικνύει τη συστολή και το παρασκήνιο της ανθρώπινης ζωής. Εκεί που οι ρυτίδες και τα ξέφτια της δεν κρύβονται. Το βάρος της νοσταλγίας και της παραιτημένης ελπίδας που όμως επιβιώνει στην απεραντοσύνη της θάλασσας.

Ο Καββαδίας είναι ο αδικημένος της λογοτεχνικής γενιάς του 30', ο “Μαραμπού”. Είναι συνοδοιπόρος και “αθάνατος” μέσα από τον Θάνο Μικρούτσικο και τον “Σταυρό του Νότου”. Πάντα όμως μοναχικός ταξιδευτής. Πάντα...

Πηγή: gazzetta.gr